Niemand kan gewassen, dieren of voedsel monopoliseren. (Eisenberg 2000) (DNA patents 2002) (Carbone et al. 2010) Het gebruik en de teelt van voedsel is een recht van ieder mens en mag niet exclusief worden voorbehouden aan één bepaald bedrijf, organisatie of overheid. Ook de mogelijkheid (gemodificeerde) zaden en (gemodificeerde) genen te patenteren, wordt afgeschaft. Boeren mogen niet belemmerd worden in het telen van gewassen en het houden van vee.

In Europa worden patent-aanvragen op zaaigoed gewoon in behandeling genomen en toegekend ondanks een uitspraak van het parlement. Dankzij meneer Battestelli, directeur van het EPO (European Patent Office), wordt de lijn van Monsanto, Syngenta, Dupont en Bayer gevolgd. Terwijl naast het parlement de veredelaars, boeren, en de organisaties die zich inzetten voor een eerlijke wereldhandel tegen deze patenten zijn.

De industriële productie van hennep wordt gehinderd door het verbod op cannabis. Hennep is een duurzame grondstof voor vele toepassingen, waaronder kleding, papier, biobrandstof, kunststoffen, voeding en isolatiematerialen. De (Noord-)Europese bodem is uitermate geschikt om hoogwaardige hennep te kweken. Door het wegnemen van hindernissen biedt hennep vele kansen voor Europa op het gebied van duurzaamheid en onafhankelijkheid van de olie-industrie.

Een groot deel van het Europees budget gaat naar de landbouwpolitiek. Dit is omdat er op landbouwgebied veel gezamenlijk Europees landbouwbeleid is. Dit landbouwbeleid heeft de volgende doelen:

• Voedselzekerheid: Heel Europa moet te eten hebben. Dit was vooral in het begin een belangrijk punt: tot in de jaren 60 kwam ondervoeding vrij veel voor in een land als Nederland.
• Overal moet geboerd kunnen worden, ook in gebieden waar de omstandigheden slecht zijn (bergen, slechte grond, koude landen).
• Het platteland mag niet verder ontvolken (In Frankrijk en Spanje heb je dorpjes waar de gemiddelde leeftijd 80 is).

Op zich lovenswaardige doelen. Op dit moment wordt er veel subsidie gegeven om om deze doelen te bereiken. Dat levert een troebele wirwar van regelingen en subsidiepotjes op. Om de boel te vereenvoudigen zijn de volgende richtlijnen:

• De subsidie mag niet meer gegeven worden op grond van historische gegevens (zoals nu bijvoorbeeld het melkquotum op grond van de productie uit 1980). Dit om te voorkomen dat mensen die zelf niks doen, van hun historische rechten kunnen leven(Zoals de kleinkinderen Disney of Presley).
• Het moeten zo generiek mogelijke regels zijn, dus geen aparte regels voor boeren. Het moet geen nieuwe copyright-afdeling worden waardoor iedereen aan vage regels moet voldoen voor het inkomen van een kleine groep mensen.

Het simpelste zou zijn om in te voeren als de boeren gewoon een loon naar werken krijgen. Hiervoor zouden de verantwoordelijkheid voor de voedselveiligheid kunnen vervallen voor boeren die de kostprijs niet krijgen. Dat zou dus betekenen dat de grote bedrijven die hun leveranciers uitknijpen de schade niet meer zouden kunnen afwentelen. Een verbod op leveren onder de kostprijs, zou vooral nadelig zijn voor de leveranciers (die nooit van de restpartijen af kunnen komen). Het dreigement dat de garantie is efficiënter, en is een kleine aanpassing in de regelgeving zijn: onredelijke contracten kun je nu ook al laten ontbinden.

De landbouw is op dit moment vergeven van certificaten en borgingsmechanismen omdat afnemers zo bang zijn voor problemen met de producten. Het minste wat voor al die garanties gevraagd mag worden is dat een redelijke prijs betaald wordt.